Czy hormonalna terapia zastępcza łagodzi objawy klimakterium?
Menopauza (przekwitanie, klimakterium) jest naturalnym etapem życia każdej kobiety. Do jej rozpoczęcia, czyli do zatrzymania miesiączkowania, dochodzi zazwyczaj pomiędzy 45. a 55. rokiem życia – średnim wiekiem początku przekwitania jest 51 lat. Wyróżnia się jednak również wczesne (ostatnie krwawienie pojawia się między 40. a 45. rokiem życia) oraz późne klimakterium (pomiędzy 55. a 60. rokiem życia). Jeśli zaś menopauza wystąpi wcześniej (u kobiet, które nie przekroczyły jeszcze 40 lat), nie jest uważana za naturalną – może towarzyszyć innym, poważnym schorzeniom, dlatego wymaga dalszej diagnostyki.
Hormonalna nierównowaga
Ustanie pracy jajników w okresie okołomenopauzalnym prowadzi do zaburzenia poziomu hormonów w kobiecym organizmie. Efektem tego mogą być zaburzenia funkcjonowania autonomicznego układu nerwowego, zmiany w sferze emocjonalnej czy takie schorzenia, jak osteoporoza. Wśród najczęstszych objawów klimakterium wymienia się uciążliwe uderzenia gorąca, pocenie się i bóle głowy, uczucie zmęczenia, nerwowość, drażliwość, poczucie niepokoju, obniżenie libido, zaburzenia rytmu snu oraz dysfunkcje układu moczowo-płciowego (m.in. powracające zapalenia dróg moczowych czy wydzieliny).
Rozwiązaniem HTZ
Wobec tak poważnych zmian zdrowia i samopoczucia, coraz więcej kobiet decyduje się na rozpoczęcie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ). Polega ona na podawaniu odpowiednich dawek estrogenów lub łącznie estrogenów i progestagenu, których zadaniem jest łagodzenie objawów klimakterium.
Rozpoczęta wcześnie – przed 60. rokiem życia – terapia, dobrana przez lekarza odpowiednio do potrzeb pacjentki i po przeprowadzonych uprzednio badaniach stanu jej zdrowia, pomoże jej zmierzyć się z trudami przekwitania. Nie tylko zniweluje fale gorąca czy przewlekłe zmęczenie, ale także zahamuje rozwój różnych chorób.
Zapobiegnie procesowi zwapnienia naczyń, poprawi strukturę i funkcje naczyń krwionośnych, zmniejszy ryzyko wystąpienia zatorów i zakrzepów, obniży poziom trójglicerydów we krwi oraz zahamuje występowanie cukrzycy typu 2. Niedobór estrogenów sprzyja powstawaniu miażdżycy, nadciśnienia i otyłości brzusznej, a w konsekwencji tego – zwiększa ryzyko pojawienia się choroby wieńcowej i wystąpienia zawałów serca. Skutecznym rozwiązaniem będzie więc HTZ. Szczególnie, że jednoczesne przyjmowanie estrogenów oraz progestagenów ogranicza zachorowalność na raka piersi i raka endometrium.
Co ważne, hormonalna terapia zastępcza chroni również masę kostną, a zatem – hamuje rozwój osteoporozy. Zmniejsza się dzięki temu podatność na złamania w stawie biodrowym i kręgach.
Indywidualna terapia
Podkreślić warto, że terapia powinna być dobrana wyłącznie po konsultacji lekarskiej, także dlatego, że wybierać można spośród różnych jej form – m.in. terapii doustnej czy w plastrach. Niezbędne może okazać się również zastosowanie dodatkowych środków, wspomagających utrzymanie równowagi układu moczowo-płciowego, jak np. inVag (www.invag.pl).
